به وبلاگ خودتون خوش آمدید.
لحظات خوشی را برای شما آرزومندم.
•
زنی عاشقت شد
زنی از سرزمینِ عجایب …
تو را عجیب ساده
عجیب صادقانه
دوست داشت
•
دل نوشته
del neveshteh
•
بـرای فراموشی تـو
هـیـچ راهی
ندارم
به هر راهی که می روم
روزی با تو رفـته بودم…
•
دل نوشته
del neveshteh
•
گنجشک ها گرسنه اند
دید میزنند ایوان خانه را…
باشد سفره ای تکانده شود…
دید می زنم
ایوان چشم هایت را
شاید نگاهی بتکانی….
•
•
به خودت کمی اهمیت بده
وگرنه لا به لای زندگی از بین می روی
و هیچ کس هم نمی فهمد …
جی . ام کوتسیا
•
دل نوشته
del neveshteh
•
صفایی بود دیشب با خیالت خلوت ما را
ولی من باز هم پنهانی
ترا هم آرزو کردم
شهریار
•
دل نوشته
del neveshteh
•
من اگه جای تو بودم …!
اینقدر هوای دو نفره رو به رخ تک نفره ها نمیکشیدم …!
نـتــرس از هجــــــــوم حـضـــــــورم ..!
چــــیزی جــــــز تـــنــهایی با من نیـــست
•
همین حوالی آشیانه بساز
من از مهاجرت های
گاه به گاه تو
بر نمی آیم
•
دل نوشته
del neveshteh
•
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻨﮓ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺩﺍﺭﻡ
ﺑﺎ ﭼﻪ ﺭﻭﯾﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﻏﻢ ﺩﺭﯾﺎ ﺩﺍﺭﻡ؟
ﺩﻝ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺭﻫﺎﯾﯽﺳﺖ، ﻭﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﻡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻤﻨـــّـــــﺎ ﺩﺍﺭﻡ
•
دل نوشته
del neveshteh
•
می دانم
به خاطر همه ی بایدها
نباید تو را دوست داشته باشم
•
تو به اندازه ی تنهایی من … زیبایی …
من به اندازه ی زیبایی تو … غمگینم…
حمید مصدق
•
دل نوشته
del neveshteh
•
زمستان خدا را می توان عمری تحمل کرد
ولی سرمای انسان ها
مرا از پای می اندازد
•
دل نوشته
del neveshteh
•
روزا بغض و شبا هق هق
تماشایی شده احوالم
•
کاش زندگی از آخر به اول بود…
پیر بدنیا می آمدیم…
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم
سپس کودکی معصوم می شدیم و در
نیمه شبی با نوازش های مادر آرام میمردیم…
•
دل نوشته
del neveshteh
•
گفتی دلت دریچه ی تاریک و کوچکی ست
روزی همین دریچه مگر لانه ات نبود؟
این هیزم شکسته که بر شانه میبری
تنها درخت باغچه ی خانه ات نبود؟
•
دل نوشته
del neveshteh
•
و هوای دل من ابری نیست
بلکه بارانی ست
پیش تو مشت دلم باز شده ست
پاک دل باخته ام
مدتی ست
در دلم حادثه عشق
آغاز شده ست
•
می‌گویــنــد : نویسنده‌ها « سیــــــگار » می‌کشند…!
نقاش‌ها « تابــــلـــــو »
زندانی‌ها « تنهـایــی »
دزدها « ســَــــرک »
مریض‌ها « درد »
بچه‌ها « قــَد »
و من برای کشیدن
« نــفــــس‌های تـــو » را انتخــاب می‌کنم …
•
دل نوشته
del neveshteh
•
گفتا تو از کجایی که آشفته می نمایی
گفتم منم غریبی از شهر آشنایی
•
دل نوشته
del neveshteh
•
شب گردیای
من دوباره
بی هدف شد …
غربت
تمومه عالمه
وقتی نباشی…
•
می‌گویــنــد : نویسنده‌ها « سیــــــگار » می‌کشند…!
نقاش‌ها « تابــــلـــــو »
زندانی‌ها « تنهـایــی »
دزدها « ســَــــرک »
مریض‌ها « درد »
بچه‌ها « قــَد »
و من برای کشیدن
« نــفــــس‌های تـــو » را انتخــاب می‌کنم …
•
دل نوشته
del neveshteh
•
گفتا تو از کجایی که آشفته می نمایی
گفتم منم غریبی از شهر آشنایی
•
دل نوشته
del neveshteh
•
شب گردیای
من دوباره
بی هدف شد …
غربت
تمومه عالمه
وقتی نباشی…
•
فرقی ندارد آشیانی هست یا نه …
در چشم گنجشکی که جفتش مرده باشد
•
دل نوشته
del neveshteh
•
شد جهان در چشم من از رفتن جانان سیاه
برد با خود میهمان من چراغ خانه را
صائب
•
دل نوشته
del neveshteh
•
برای من همین خوبه بگیرم رد دنیاتو
ببینم هر کجا میرم از اونجا رد شدم با تو
•
•
کوچه های بن بست
همان خیابانهای غمگینی هستند
که از رسیدن به تو مایوس شده اند
•
دل نوشته
del neveshteh
•
شبانگاهانِ بیداری
میان جنبش احساس
خیالم می کِشَد سویی
شبیه مَدِ دریاها
•
دل نوشته
del neveshteh
•
سردم شده است و از درون می سوزم
حالا شده کار هر شب و هر روزم
تو شعر مرا بپوش سرما نخوری
من دکمه ی این قافیه را می دوزم
جلیل صفربیگی
•
هیچ گاه
برای دیدارت
زمان تعیین نمیکنم…
شاید ساعت حسادت کند و خواب بماند…
•
دل نوشته
del neveshteh
•
وقتی حصار غربت من تنگ می شود
هر لحظه بین عقل و دلم جنگ می شود
از بس فرار کرده ام از خویش خویشتن
گاهی دلم برای خودم تنگ می شود
•
دل نوشته
del neveshteh
•
حافظه ی آدم های غمگین قویست
می دانند کجای آن روز
مُرده اند …
داستان کوتاه و آموزنده در مورد ارزش زندگی
مــــــــــــردی جان خود را با شـــــــــنا کردن از میان امواج خروشان
و سهمناک رودخانه ای بـــــــــــه خطر انداخت و پسر بچه ای را که
بــــــــر اثر جریان آب به دریا رانده شده بود,از مرگ حتمی نجات داد.
پســـــر بچه پس از غلبه بر اضطراب و وحشت ناشی از غرق شدن
رو بـــــــــــه مرد کرد و گفت:از اینکه جان مرا نجات دادید,متشکرم...
مـــــــــرد به چشمان پسر بچه نگریست و گفت:تشکر لازم نیست،
پسرم فقط اطمینان حاصل کن که جانت ارزش نجات دادن را داشت
به کــــــــه گویم که تو منزلگه چشمان منی
به کـــــــه گویم که تو نوازشگر دستان منی
بـــــــــــه چه سازی بسرایم دل تنهای تو را
به کـــــــه گویم که تو آهنگ دل و جان منی
گـــــــــر چه پاییز نشد همدم و همسایه من
به کـــــــــــه گویم که تو باران زمستان منی
همه رفتند از این شــــــــــهر و دلم تنها ماند
به که گویم که تو عمریست که مهمان منی
گــر چه خورشید سفر کرده ز کاشانه ی من
به کـــــــــه گویم که تو عمری مه تابان منی
مـــــــــا نــــدانيم كه دلبستــــه اوييم، همه
مســـت و سرگشته آن روى نكــــوييم،همه
فـــــــــارغ از هر دو جهانيم و ندانيم كـــه ما
در پـــــــى غمــــــــزه او باديـــه پوییم همه
ســـــــاكنان در ميخـــــانه عشقيم، مـــدام
از ازل، مست از آن طـــــرفه سبوييم، همه
هر چه بوييم ز گلزار گلستـــــــان وى است
عطـــر يـــــار است كه بوييده و بوييم، همه
جــــز رخ يــــــــار، جمالــــى و جميلى نبود
در غم اوســـت كه در گفت و مگوييم، همه
خود ندانيم كـــه سرگشته و حيران همگى
پــــى آنيم كـــــه خـود روى به روييم، همه
روزی مردی داخل چاله ای افتاد و بسيار دردش آمد ...
یک روحانی او را دید و گفت:حتماْ گناهی انجام داده ای!!!
یک دانشمند عمق چاله و رطوبت خاک آن را اندازه گرفت!
یک روزنامه نگار در مورد دردهایش با او مصاحبه کرد! یک یوگيست به او گفت : این چاله و همچنين دردت فقط در ذهن تو هستند در واقعيت وجود ندارند!!!
یک پزشک برای او دو قرص آسپرین پایين انداخت!
یک پرستار کنار چاله ایستاد و با او گریه کرد!
یک روانشناس او را تحریک کرد تا دلایلی را که پدر و مادرش او را آماده افتادن به داخل چاله کرده بودند پيدا کند!
یک تقویت کننده فکر او را نصيحت کرد که : خواستن توانستن است!
یک فرد خوشبين به او گفت : ممکن بود یکی از پاهات رو بشکنی!!!
سپس فرد بیسوادی گذشت و دست او را گرفت و او را از چاله بيرون آورد...!
آنکه می تواند انجام می دهد و آنکه نمی تواند انتقاد می کند
به ادامه ی مطلب بروید
شاعر، نویسنده، ادیب و مترجم ایرانی (1304- 1379)
تعداد صفحات : 2
شعر از سعدی